مصاحبه با جناب آقای دکتر علیرضا والی

مساله پت شاپ در کشور ما، درآمد اصلی کلینیک ها (25 تا 30 درصد) را شامل می شود. پس پت شاپ یک علم است و فروش و عرضه درست آن نیز علم محسوب می شود که متاسفانه در ایران اطلاعات درستی از عرضه و مصرف این کالاها در اختیار بازار قرار نمی گیرد.

لطفا ابتدا ضمن معرفی خود، بفرمایید چطور شد که وارد حرفه دام پزشکی شده اید؟

من ورودی سال 1378 دانشگاه آزاد کرج و ازجمله افرادی هستم که حرفه دامپزشکی را از روی علاقه انتخاب کردم. از سن 8 یا 9 سالگی که کلاس دوم ابتدایی بودم، یک سگ ژرمن داشتم که اساتید دانشگاه تهران که در حال حاضر در خدمتشون هستیم امثال دکتر جمشیدی و دکترشیرانی، برای معاینه و واکسیناسیون به آن ها مراجعه می کردم. هر بار پس از اتمام معاینات سگم ساعت ها می ایستادم و به معاینات حیوانات نگاه می کردم. یادم می آید که در آن زمان غذای خشک حیوانات و پت شاپی وجود نداشت و تنها امکانات قلاده و زنجیر بود. سابقه علاقه من به حیوانات از آنجایی شروع شد که حرفه اصلی پدرم کشاورزی بود و با دامداری از نزدیک آشنا بودم.

آقای دکتر اولین حیوانی که داشتید چی بود و آیا اسمش را به خاطر دارید؟

اولین حیوانات من دوتا بچه گربه به نام های کاکا سیاه و نازی بود که متاسفانه زمانی که 3 سالم بود چون در ویلایی بزرگ با 24 قلاده سگ زندگی می کردیم، این دوبچه گربه با سگ ها درگیر شدند و جان خود را از دست دادند که باعث شد لطمه روحی زیادی به من وارد شود. پس از مدتی پدرم مجدد گربه ای برایم آورد به نام پیشان که از سن 8 سالگی نیز سگ نژاد ژرمن نیز در کنار پیشان به جمع ما اضافه شد. در حال حاضر خوشبختانه این جمع به  نزدیک به 20 قلاده سگ و گربه رسیده است.

چطور شد که وارد بیزینس شدید و سراغ درمان نرفتید؟

هنوز هم درمان حیوانات می کنم. در واقع از زمانی که در سال 1385 فارغ تحصیل شدم، به مدت 6 تا 7 ماه در حیطه دامپزشکی، دام بزرگ فعالیت کردم. چون ما جز عشایر شاهسون محسوب می شویم و اکثر افراد فامیل دارای گله گاو و گوسفند هستند و به درمان در این حیطه مشغول شدم اما پس از مدتی متوجه شدم که فعالیت در این حیطه برایم رضایت بخش نیست و روحیه خوبی ندارم. با رفت و آمد به کلینیک حیوانات کوچک متوجه علاقه خود به دام پزشکی در حیطه حیوانات کوچک شدم اما دوست داشتم که شاخه جدیدی در این حوزه تعریف شود و فعالیت خود را در آن آغاز کنم. هم زمان با این مساله شاخه جدیدی ازجمله غذای خشک، لوازم و اکسسوری حیوانات به بازار ایران وارد شد که نیاز به سرمایه زیاد برای ورود به این حوزه داشت. ازآنجایی که من سرمایه لازم را نداشتم، به من پیشنهاد شد تا به فعالیت در حوزه بازاریابی این محصولات وارد شوم.

در بازار پت شاپ، بسیاری از تولیدکنندگان و وارد کنندگان شما را به عنوان بزرگترین و ماهرترین فروشنده این حوزه می شناسند، دلیلش چیست؟

مساله فروش در کشور ما مساله تخصصی است که متاسفانه همکاران من به آن توجه ندارند. مساله پت شاپ در کشور ما، درآمد اصلی کلینیک ها (25 تا 30 درصد) را شامل می شود. پس پت شاپ یک علم است و فروش و عرضه درست آن نیز علم محسوب می شود که متاسفانه در ایران اطلاعات درستی از عرضه و مصرف این کالاها در اختیار بازار قرار نمی گیرد. نوع لوازم تولید شده بر اساس وضعیت اخلاقی حیوانات و برخی از غذاهای تولید شده بر اساس نوع بیماری حیوانات تولید و باید مورد مصرف قرار گیرد که متاسفانه بی اطلاعی در این زمینه باعث می شود تا مصرف نادرستی داشته باشند.  برای مثال قلاده های ساخته شده به منظور شخصیت سازی حیوانات است و ما باید یه این اعتقاد دست یابیم که هرآنچه که در خارج کشور ساخته می شود دارای پشتوانه علمی است. بنده تمام وقت حضور خود در بازار به عنوان عرضه کننده فعالیت داشتم لذا حضورم در بازار باعث شد تا نقاط قوت و ضعف را به خوبی بشناسم و تقاضاهای موجود را به وارد کنندگان منتقل می کردم.

اولین محصولی که در زمان افتتاح پت شاپ وارد مجموعه شد، از کدام برند بود؟

اولین محصولی که در سال 89 وارد مجموعه پت شاپ شد، برند رویال کنین بود که دکتر خلخال و باهر زحمت فرستادن آن را کشیده بودند. همچنین فریزکیز و برند بوش و سانابل که آقای میرفخرایی از دوستان نزدیکم زحمت آن را کشیده بودند و از برندهای بسیار معروف بازار بود در مجموعه پت شاپ قابل دسترسی بود.

در حال حاضر بحث هایی مبنی بر اینکه شما فعالیت های وارداتی می کنید، وجود دارد. آیا صحت دارد؟ هدف شما از این کار چیست؟

بله، بازار دامپزشکی دام کوچک در حال حاضر به دو بخش تقسیم می شود که عبارت اند از بخش پرورش و بخش دیگر طبابت است. نقطه ضعف در بخش پرورشگاه ها و آموزشگاه هاست که افرادی به عنوان مربی به پرورش و آموزش حیوانات می پردازند. طبیعتا این مربی ها نیاز به لوازم های خاص دارند. برای اولین بار در ایران به صورت انحصاری در حال واردات لباس محافظ سگ های نگهبان هستیم که شامل تازیانه، باتوم، لباس مخصوص تمرین سگ ها، پک های آموزشی، کلاه کاسکت، کیلیکت و غیره است. طبیعتا بعد از 10_11 سال فعالیت در این بازار با افزایش قیمت دلار، برندها نیز دچار افزایش قیمت می شوند. لذا بازار مصرف کننده این توقع را دارد که افراد با تجربه کالاهای با کیفیت بالا و قیمت مناسب به بازار وارد کنند. در برنامه های آتی ما درصدد وارد کردن غذا از برندهایی با کیفیت مطلوب و در عین حال با قیمت مناسب هستیم.

پس مصرف کنندگان می توانند هم زمان با نمایشگاه از محصولات جدید شما دیدن کنند؟

البته، شرکت پویا تدبیر دام کوچک که مدیریت آن را برعهده دارم با شرکت مارال ادغام شد که منجر به گروهی شد که شرکت مارال عهده دار بخش بازرگانی و شرکت پویا تدبیر بخش عرضه آن را بر عهده دارد.  امید است در نمایشگاه 5 تیرماه، از 4 تا 6 برند رونمایی می شود که شامل تشویقی، انواع لباس های کار، انواع پد و پوشک  و یک برند غذایی است.  

شما هنوز عضو هیئت پرورش دهندگان هستید؟

بله البته که هستم.

به عنوان هیئت رئیسه؟

خیر در حال حاضر به عنوان رابط میان جامعه دامپزشکی و پرورش دهندگان هستم. چراکه تا به حال به عنوان پرورش دهنده فعالیت نداشتم اما از آنجایی که پدرم دامدار بود، اطلاع داشتم که وظیفه سنگینی بر گردن پرورش دهندگان قرار دارد.  این علم نیز همچنان به عنوان رشته از سوی دولت شناخته نشده و تمام ضرر و زیان کار بر گردن فرد پرورش دهنده است. لذا همیشه تصورم بر این است که پرورشگاه ها یکی از قطب های اصلی و نقطه صفر این جامعه محسوب می شوند.

هدف هیئت پرورش دهندگان چیست؟ لطفا کمی از حیطه وظایف آن ها شرح دهید

هیئت پرورش دهندگان از اعضایی تشکیل می شود که  با توجه به استقرار آن ها در مناطق مختلف کشور به پرورش سگ های کار می پردازند.  اما چون تا به حال صنفی برای این امر تشکیل نشده است، تصمیم بر آن شد که اعضای این جمع که بزرگان و باسابقه های این حرفه را تشکیل می دهند، در قالب جمعی به استانداردسازی نژادها، استاندارد سازی مجموعه های پرورشی و استاندارد سازی مجموعه های آموزشی بپردازند. ازطرفی هم قدم هایی به سوی حمایت از حیوانات برداشته شد.  در واقع به دنبال آن هستند که از حیوانات سواستفاده نشود و حیوانات در شرایط ایده آل پرورش داده شوند و از میزان خوراک خوبی نیز برخوردار باشند. پرورشگاه ها نیازمند حمایت هستند و من به عنوان عضو کوچکی از این  جامعه دامپزشکی سعی کردم تا رابط بین  پرورشگاه و دامپزشکان باشم تا بتوانیم تعادل را بین این دو برقرار نماییم.

وجود باشگاه پرورش دهندگان توانسته است تا مشکلات نژادی را حل کند؟ چقدر با استانداردهای جهانی هم سو هستند؟

بله همینطور است. من قلبا به این مساله ایمان دارم که ایرانیان انسان های با استعدادی هستند و در صورت آموزش در زمینه ای خاص به صورت حرفه ای عمل خواهند کرد. خوشبختانه در حال حاضر در حیطه نژاد ژرمن هم سطح استانداردهای جهانی در حالت حرکت هستند.

آیا شرکت در مسابقات جهانی نیز برایشان امکان پذیر است؟

این مساله بستگی به حمایت دولت و ایجاد فضا است. 

آیا این امکان وجود دارد که شخصی بدون حمایت دولت و شخصی در مسابقات شرکت کند اما به نام ایران باشد؟

البته، حمید عظیمی یکی از مدال آوران در مسابقات ترکیه در زمینه تربیت نژاد ژرمن است. برای شرکت در مسابقات نیاز به حمایت سازمان دامپزشکی است چرا که رشته های مسابقاتی زیر نظر وزارتخانه جهاد کشاورزی است و از طرفی نیز جز رشته های ورزشی است و در خارج از کشور به عنوان یک رشته ورزشی دنبال می شود. لذا فدراسیون ورزش باید به صورت جداگانه همانطور که برای سوارکاری نظر دارند، این رشته نیز ظرفیت آن را دارد تا در فدراسیون ورزش مورد بحث و بررسی قرار گیرد.

روی صحبت شما با سازمان است. اگر گلایه، شکایت، نقد و انتقاداتی دارید بفرمایید.

در دنیا حیوانات در دو دسته حیوانات خانگی و حیوانات مورد مصرف برای غذا قرار دارند. استاندارد سازی در این دو مورد با هم متفاوت است. چون استانداردهای سازمان دامپزشکی در خصوص گاوداری ها و مرغداری ها نوشته شده، طبیعتا پروش سگ و گربه دارای استانداردهای مربوط به خود است و محل های عرضه آن ها نیز باید باهم متفاوت باشد. برای مثال برای عرضه گوسفند مراکز بهداشتی عرضه دام وجود دارد اما برای تهیه سگ یا گربه نمی توان مسیری به اندازه 20-30 کیلومتر خارج از شهر طی شود. چراکه مشتری های این دو باهم متفاوت است. بسیار خوشحالم که سازمان دام پزشکی بخشی را راه اندازی کرده و در این خصوص نظرخواهی هایی انجام شد که به استاندارد جهانی نزدیک شود. در حال حاضر سازمان جهانی 4 نوع قوانین متفاوت برای پرورشگاه های سگ و پرورشگاه های گربه در مسایلی چون میزان متراژ بر اساس تعداد قلاده و برای باشگاه های آموزش سگ ها متراژ مورد نیاز ذکر کرده است. خواهشی که وجود دارد آن است که با اینکه گربه و سگ جز حیوانات کوچک محسوب می شود اما محیط پرورش و آموزش آن ها باید با محیط دامداری متفاوت باشد لذا نیاز است تا سازمان نسبت به این قضیه با انعطاف بیشتری برخورد کرد.

تولیدات ایرانی یا فروش محصولات ایرانی نیز در مرکز پت شاپ شما وجود دارد؟

صد در صد، بسیار هم از محصولات ایرانی حمایت می کنیم. بر اساس آنچه که در دسترس باشد سعی می شود تا خودمان نیز تولیدکننده باشیم. برای مثال باتوجه به اینکه پدر من زمین کشاورزی دارد، یونجه مورد نیاز جوندگان را خودمان تولید و بسته بندی می کنیم. خاک تولیدشده در کشور برای گربه ها خاک با کیفیتی است و روز به روز با افزایش کیفیت نیز مواجه هستیم اما متاسفانه حمایت مسئولین از این رشته نازل است و روند پیشرفت کندی دارد. در حال حاضر خاک خارجی در حال حذف از بازار داخلی است و بسیاری از تولیدات مانند اسباب بازی ها و توپ ها که تولیدات داخلی است، کیفیت به نسبت بهتری دارند و ما نیز از آن ها استقبال می کنیم. نکته مهم آن است که تولیدات داخلی همیشه در دسترس است و با افزایش قیمت دلار دچار تغییر قیمت نمی شوند. 

نظر شما در خصوص نشریه کابوک چیست؟

از زمانی که مقرر شد این نشریه منتشر شود، اعتقاد من این بود که نشریه موفقی خواهد شد چراکه دست اندر کاران این نشریه افراد متخصص در این حوزه هستند. متاسفانه در رشته ما طبق عرف ایران افراد اشتباه در جایگاه های اشتباه کارهای اشتباه انجام می دهند اما نشریه کابوک چون روند تخصصی خود را طی کرد، ذهنیت من نسبت به آن خوب است. افراد تیم یک نشریه است که به آن شخصیت می بخشند و تیم کابوک با توجه به تبحر آن ها در زمینه تبلیغاتی، پژوهشی و مشورت های درست با افراد تخصصی بر نکات مثبت این نشریه می افزاید. به نظر می رسد به زودی این نشریه جایگاه خوبی را به دست خواهد آورد.